سرطان پوست
سرطان پوست (رشد غیرطبیعی سلول‌های پوست) اغلب در پوست‌هایی ایجاد می‌شود که در معرض آفتاب قرار دارند. البته، این نوعِ شایعِ سرطان در ناحیه‌هایی از پوست که
معمولاً در معرض آفتاب نیستند نیز بروز می‌کند. می‌توان از طریق قرار نگرفتن در معرض اشعه فرابنفش یا محدود کردن زمان آن، خطر بروز سرطان پوست را کم کرد. بررسی مرتب
تغییرات مشکوک پوست به تشخیص زود هنگام سرطان پوست کمک می‌کند. تشخیص زود هنگام سرطان پوست شانس درمان موفقیت‌آمیز آن را تا حد بسیار زیادی بالا می‌برد.
اکثر سرطان‌های پوست را در صورت تشخیص زود هنگام، می‌توان به راحتی درمان کرد.
ما در کلینیک ، سطح بالایی از درمان‌های تخصصی و فن‌آوری‌های پیشرفته را برای بیمارانمان فراهم می‌کنیم. متخصصان ما که در بهترین برنامه‌های آموزشی بیماری‌های پوست
و مو آموزش دیده‌اند، از مجموعه‌ای از تکنیک‌های پیشرفته برای تشخیص و حتی درمان استفاده کرده و خدمات جامعی در زمینه بیماری‌های پوست و مو و سرطان پوست به
بیماران ارائه می‌دهند.
علت‌ها و دلایل
سرطان پوست زمانی رخ می‌دهد که خطاهایی (موتاسیون‌هایی) در DNA سلول‌های پوست رخ دهد. این موتاسیون‌ها باعث می‌شوند سلول‌ها بیش از حد رشد کرده و توده‌ای از
سلول‌های سرطانی را تشکیل دهند.
بخش زیادی از آسیب وارده به DNA سلول‌های پوست ناشی از اشعه فرابنفش موجود در نور خورشید و چراغ‌های مورد استفاده در تخت‌های برنزه است. البته، قرار گرفتن در
معرض آفتاب نمی‌تواند دلیل سرطان پوست ایجاد شده در ناحیه‌ای از پوست باشد که معمولاً در معرض آفتاب قرار نمی‌گیرند. این امر نشان می‌دهد که عوامل دیگری نیز در بروز
سرطان پوست نقش دارند، مانند قرار گرفتن در معرض مواد سمی یا داشتن عارضه‌ای که باعث ضعف سیستم ایمنی می‌شود.
علائم و نشانه‌ها
هر کسی با هر رنگ پوستی، از جمله پوست‌های تیره‌تر، ممکن است به سرطان پوست دچار شود. ملانوما در افراد دارای پوست تیره، بیشتر در ناحیه‌هایی بروز می‌کند که
معمولاً در معرض آفتاب قرار ندارند، مانند کف دست‌ها و کف پاها.
سرطان پوست دارای سه نوع اصلی است: کارسینوم سلول پایه‌ای، کارسینوم سلول سنگفرشی و ملانوما.
علائم و نشانه‌های کارسینوم سلول پایه‌ای
کارسینوم سلول پایه‌ای معمولاً در ناحیه‌هایی از بدن رخ می‌دهد که در معرض آفتاب قرار دارند، مانند گردن یا صورت.
کارسینوم سلول پایه‌ای به اشکال زیر ظاهر می‌شود:
یک برآمدگی مرواریدی یا مومی شکل
یک ضایعه مسطح اسکار مانند به قهوه‌ای یا به رنگ پوست
علائم و نشانه‌های کارسینوم سلول سنگفرشی
اغلب، کارسینوم سلول سنگفرشی روی ناحیه‌ای از بدن که در معرض آفتاب قرار دارند، مانند صورت، گوش‌ها یا دست‌ها، بروز می‌کند. افرادی که پوست تیره‌تری دارند بیشتر در ناحیه‌هایی از بدن دچار این نوع سرطان می‌شوند که اغلب در معرض آفتاب قرار ندارند.
کارسینوم سلول سنگفرشی به اشکال زیر بروز می‌کند:
ندول‌های سفت و قرمز
یک ضایعه تخت با یک سطح زبر و پوسته دار
علائم و نشانه‌های ملانوما
هم در مردان و هم در زنان، ملانوما می‌تواند در جاهایی از پوست بروز کند که در معرض آفتاب نیستند. هر کسی با هر رنگ پوستی می‌تواند به ملانوما دچار شود.
در افراد دارای پوست تیره‌تر، ملانوما معمولاً روی کف دست‌ها یا پاها، و یا زیر ناخن‌های دست یا پا ایجاد می‌شود.
نشانه‌های ملانوما عبارتند از:
یک نقطه بزرگ قهوه‌ای با لکه‌های کوچک تیره‌تر
خالی که از نظر رنگ، اندازه و سفتی تغییر کرده یا خونریزی می‌کند
یک ضایعه کوچک که مرزی نامنظم داشته و بخش‌هایی از آن قرمز، سفید، آبی یا سرمه‌ای است
ضایعه‌های تیره‌ای روی کف دست‌ها و پاها، نوک انگشتان دست‌ها یا پاها و یا سطح مخاطی دهان، بینی، واژن یا مقعد
علائم و نشانه‌های سرطان‌های کمتر شایع پوست
سارکوم کاپوسی
کارسینوم سلول مرکل
کارسینوم غدد سباسه
تشخیص
پزشکان برای تشخیص سرطان پوست اقدامات زیر را انجام می‌دهند:
معاینه پوست: پزشک با مشاهده پوست تعیین می‌کنند که تغییرات آن احتمال سرطانی بودن را دارند یا خیر. البته معمولاً برای تأیید این تشخیص به تست‌های بیشتری نیاز است.
برداشتن قسمتی از پوست مشکوک برای آزمایش (بیوپسی پوست): پزشک مقداری از پوستی که ظاهری مشکوک دارد را برداشته و برای آزمایش به آزمایشگاه می‌فرستد.
بیوپسی می‌تواند نشان دهد که شخص سرطان پوست دارد یا خیر، و اگر دارد، از چه نوعی است.
تعیین میزان گستردگی سرطان پوست: اگر پزشک تشخیص دهد که بیمار مبتلا به سرطان پوست است، باید آزمایش‌های دیگری نیز انجام شود تا گستردگی (مرحله) سرطان نیز
تعیین شود. از آنجا که انواع سطحی سرطان پوست مانند کارسینوم سلول پایه‌ای به ندرت گسترش می‌یابد، اغلب بیوپسی، که در آن تمامی ضایعه برداشته می‌شود، تنها تست
مورد نیاز برای تعیین مرحله سرطان خواهد بود. اما در مورد یک کارسینوم سلول سنگفرشی بزرگ، کارسینوم سلول مرکل یا ملانوما، انجام تست‌های بیشتری جهت تعیین دامنه
سرطان توصیه می‌شود.
درمان
درمان به نوع، اندازه و محل سرطان بستگی دارد. دانستن مرحله سرطان پوست به تعیین مؤثرترین گزینه درمانی کمک می‌کند. درمان‌های معمول برای مراحل اولیه سرطان اغلب
تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شوند.
الکترودسیکاسیون و کورتاژ (تراشیدن با یک اسکالپل و سوزاندن با یک دستگاه الکتروسرجیکال)
جراحی کامل، که در آن ناحیه درگیر پوست با استفاده از یک اسکالپل برداشته می‌شود
جراحی میکروگرافیک، که در آن یک متخصص پوست و مو که آموزش‌های خاصی دیده لایه‌هایی از پوست را برای بررسی زیر میکروسکوپ برمی‌دارد؛
لایه‌ها برداشته شده و زیر میکروسکوپ بررسی می‌شوند، تا جایی که دیگر سلول سرطانی مشاهده نشود.
سایر گزینه‌های درمانی مورد استفاده عبارتند از:
ایمونوتراپی، که در آن از سیستم ایمنی بدن خود بیمار برای مبارزه با سرطان استفاده می‌شود.
کرایوسرجری، که در آن سرطان پوست منجمد می‌شود.
شیمی درمانی پوست
شیمی درمانی درون وریدی، که زمانی از آن استفاده می‌شود که سرطان پوست به بافت‌های دیگر بدن نیز سرایت کرده باشد.
فتودینامیک درمانی، که یک روش ترکیبی است در آن از اعمال مواد شیمیایی بر روی پوست و همچنین نور فرابنفش برای نابودی سرطان و اکتینیک کراتوز
(برآمدگی کوچک قرمز پیش سرطانی ناشی از آسیب آفتاب) استفاده می‌شود.
پرتو درمانی
پیشگیری
اکثر سرطان‌های پوست قابل پیشگیری هستند. برای محافظت از خود در برابر سرطان پوست، پیشگیری‌های زیر را انجام دهید:
از رفتن زیر آفتاب در میانه روز خودداری کنید. برای بسیاری از ساکنان آمریکای شمالی، اشعه‌های آفتاب بین ۱۰ صبح تا ۴ بعد از ظهر در قوی‌ترین حد خود قرار دارند. در طول سال
و حتی برای زمستان و روزهای ابری نیز باید فعالیت‌های بیرون از خانه خود را برای زمانی غیر از این ساعات برنامه‌ریزی کنید.
در تمام طول سال از کرم‌های ضدآفتاب استفاده کنید. کرم‌های ضدآفتاب تمام اشعه مضر فرابنفش آفتاب را فیلتر نمی‌کنند، خصوصاً اشعه‌هایی که می‌توانند باعث ملانوما شوند.
با این حال این کرم‌ها نقش مهمی در حفاظت از پوست در برابر آفتاب ایفا می‌کنند.
لباس‌های محافظ بپوشید. کرم‌های ضدآفتاب نمی‌توانند به طور کامل از پوست در برابر آفتاب محافظت کنند. بنابراین باید پوست دست‌ها و پاهایتان را با لباس‌های تیره‌ای که بافت
محکمی هستند بپوشانید و از کلاه‌های لبه پهن که بیش از کلاه‌های معمولی از پوست محافظت می‌کنند استفاده کنید.
از تخت‌های برنزه استفاده نکنید. چراغ‌های مورد استفاده در این تخت‌ها اشعه فرابنفش تولید کرده و خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهند.
داروهایی که حساس کننده پوست به آفتاب هستند را بشناسید. برخی داروهای تجویزی و بدون نسخه مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، پوست را نسبت به آفتاب حساس‌تر می‌کنند.
پوستتان را به طور مرتب چک کرده و تغییرات آن را به پزشکتان گزارش دهید. مرتباً پوستتان را از لحاظ ضایعات پوستی جدید یا تغییراتی که در خال‌ها، کک مک، برآمدگی‌ها و
علامت‌های ماه‌گرفتگی صورت می‌گیرد بررسی کنید.