شکستگی استخوان در کودکان
گرچه هر استخوانی در بدن، چه در بزرگسالان و چه در کودکان، ممکن است دچار شکستگی شود، شیوع، شکل، جوش خوردن و بسیاری از متغیر های دیگر که در روند شکستگی و جوش خوردن آن دخالت دارند، در این دو دسته تفاوت‌هایی دارند. مهم‌ترین این تفاوت‌ها عبارتند از:
وجود صفحه رشد
مهم‌ترین تفاوت استخوان کودکان و بزرگسالان در وجود صفحات رشد است. این‌ها صفحات غضروفی‌شکلی هستند که معمولا در دو طرف استخوان‌های بلند قرار گرفته و مسئول رشد طولی استخوان‌ها هستند. صفحه رشد ضعیف‌ترین محل استخوان است و در ضرباتی که به اندام کودکان وارد می‌شود، در بسیاری اوقات اولین محلی که دچار آسیب می‌شود، صفحه رشد است. آسیب‌های صفحه رشد به‌دنبال ضربه معمولا به‌صورت جدا شدن آن از استخوان یا عبور خط شکستگی از آن است. به این آسیب‌ها شکستگی‌های صفحه رشد می‌گویند.
انعطاف‌پذیری استخوان کودکان
انعطاف‌پذیری از دیگر خصوصیات مهم استخوان‌های کودکان است. وقتی ضربه‌ای به استخوان کودک وارد می‌شود استخوان مانند فنر خم و راست شده و شکسته نمی‌شود. استخوان کودکان در مقایسه با بزرگسالان می‌تواند نیروهای بیشتری را بدون اینکه شکسته شود، تحمل کند که به خاطر قدرت انعطاف‌پذیری آن است. به خاطر همین انعطاف‌پذیری بالا، دو نوع تغییرشکل در استخوان‌های کودکان به‌دنبال ضربه ایجاد می‌شود که در بزرگسالان نادر است. شکستگی گرین‌استیگ Greenstick که در فارسی به «ترکه تر» ترجمه شده، بر اثر همین خاصیت استخوان ایجاد می‌شود.
در این نوع شکستگی رفتار استخوان در مقابل نیروی وارده بر آن مانند یک ترکه تر درخت است. کاملا شکسته نمی‌شود بلکه دو قطعه همچنان به هم متصل هستند ولی در محل ضربه تغییرشکل می‌دهند. نوع دیگر شکستگی کودکان «پلاستیک دفرمیتی» یا تغییرشکل پلاستیکی است. استخوان به‌دنبال ضربه‌ای که به آن وارد می‌شود مانند یک کمان در تمام طولش خم شده و همان طور می‌ماند. شکستگی یک نقطه واحد نداشته و تغییرشکل استخوان در تمام طول آن است. مثل این است که استخوان مثل خمیر یا پلاستیک تغییر شکل داده است.
سست بودن اتصال پریوست به استخوان
پریوست یا ضریع، پرده یا لایه‌ای مانند پارچه است که روی استخوان‌های بدن کشیده شده و به آن چسبیده است. اتصال این لایه پریوستی به دیافیز (قسمت وسط استخوان‌های بلند) در کودکان شل و سست است و به‌دنبال شکستگی استخوان، خون ناشی از شکستگی به سرعت بین پریوست و استخوان جمع شده و این دو را به‌راحتی از هم دور می‌کند. این خون به‌سرعت تبدیل به کال استخوانی می‌شود. به همین علت کال استخوانی در شکستگی‌های کودکان، حتی در شکستگی‌های بدون جابجایی، وجود داشته و بزرگتر از بزرگسالان است.
توزیع شیوع شکستگی‌ها
در کودک، شیوع شکستگی ناوی یا اسکافویید در مچ دست و شکستگی گردن استخوان ران کم دیده می‌شود. برعکس، در کودکان شکستگی‌های ناحیه آرنج شایع‌تر از بزرگسالان بوده و درمان آن مشکل است.
جوش خوردن شکستگی‌ها
شکستگی استخوان‌ها در کودکان بسیار سریع‌تر از بزرگسالان جوش می‌خورد و هرچه کودک کم‌سن و سال‌تر باشد، سرعت جوش خوردن شکستگی در وی بیشتر است. شدیدترین شکستگی‌ها در شیرخواران در عرض 3-2 هفته جوش می‌خورد.
سرعت جوش خوردن شکستگی در کودکان، دو نتیجه مهم دارد: یکی اینکه درمان کودکان را باید خیلی زود و قبل از اینکه استخوان شروع به جوش خوردن بکند، شروع کرد. شروع درمان شکستگی استخوان‌ها در کودکان باید در 5 روز اول بعد از شکستگی باشد. دوم اینکه برای جوش خوردن شکستگی‌ها در کودکان نیاز نیست تا اندام شکسته شده مدت زیادی بی‌حرکت باقی بماند. پس طول مدت گچ‌گیری در کودکان کمتر از بزرگسالان است.
روند جوش خوردن شکستگی‌ها در کودکان و بزرگسالان با هم متفاوت است. تفاوت در سرعت جوش خوردن شکستگی‌ها، روند رشد استخوان پس از شکستگی، عوارض شکستگی‌ها و تفاوت در نیاز به عمل جراحی از این دست است.
منبع: میهن بلاگ