استاد طب های تخصصی

اختلال اوتیسم در کودکان

اوتیسم یک بیماری عصبی رفتاری پیچیده است که شامل اختلال در تعامل اجتماعی و زبان رشد و مهارتهای ارتباطی همراه با رفتارهای تکراری است. به دلیل طیف وسیعی از علائم، این وضعیت در حال حاضر به نام اختلال طیف اوتیسم (ASD) نامیده می شود.این طیف وسیعی از علائم، مهارت ها و سطوح اختلال را پوشش می دهد. اوتیسم در معرض شدت از یک معلولیت است که تا حدودی زندگی معمولی را به یک ناتوانی ویرانگر محدود می کند که ممکن است نیاز به مراقبت های نهادی داشته باشد.

اختلال اوتیسم در کودکان

بیماری اوتیسم

کودکان مبتلا به اوتیسم در برقراری ارتباط مشکل دارند. آنها درک می کنند که دیگران فکر می کنند و احساس می کنند. این باعث می شود که آنها برای بیان خود یا با کلمات یا از طریق حرکات، عبارات صورت و لمس، بسیار سخت باشند.

کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است حرکات بدن تکراری، حرکات بدن سازی مانند تکان دادن، قدم زدن و یا فلپ دست داشته باشند. آنها ممکن است پاسخ های غیر معمول به افراد، پیوستگی به اشیاء، مقاومت در برابر تغییر در روال های خود و یا رفتار تهاجمی یا خودکفایی داشته باشند.

• رفتار کودکان مبتلا به اوتیسم
• دشواری ارتباط و تعامل با دیگران
• منافع محدود و رفتارهای تکراری

علائمی که به توانایی فرد برای کارکرد درست در مدرسه، کار و سایر حوزه های زندگی آسیب می رساند

اوتیسم به عنوان یک اختلال “طیف” شناخته شده است، زیرا در نوع و شدت علائم افراد تجربه متفاوت است. اوتیسم در همه گروه های قومی، نژادی و اقتصادی رخ می دهد. اگر چه اوتیسم می تواند یک اختلال طول عمر باشد، درمان ها و خدمات می تواند نشانه های فرد و توانایی عملکرد را بهبود بخشد.

همچنین بخوانید : عوامل فاسد کننده شیر مادر را بشناسید!

علائم و نشانه های اوتیسم

افراد مبتلا به اوتیسم با برقراری ارتباط و تعامل اجتماعی، منافع محدود و رفتارهای تکراری مشکل دارند. لیست زیر برخی از نمونه هایی از انواع رفتارهایی را که در افراد مبتلا به اوتیسم دیده می شود، ارائه می دهد. همه افراد مبتلا به اوتیسم همه رفتارها را نشان نمی دهند، اما اکثر آنها چندین را نشان می دهند.

رفتارهای ارتباط اجتماعی / تعامل اجتماعی ممکن است عبارتند از:

عدم برقراری ارتباط چشمی

در حال تلاش برای نگاه کردن به مردم یا گوش دادن به آنها نیستند.

به ندرت به لذت بردن از اشیاء یا فعالیت ها با اشاره دادن یا نشان دادن چیزها به دیگران

ناکامی و یا آهسته شدن، به شخصی که نام خود را میخواند یا به تلاشهای کلامی دیگری برای جلب توجه پاسخ دهد

داشتن عقب و جلو گفتگو با مشکلات

اغلب صحبت کردن در مورد یک موضوع مورد علاقه بدون توجه به اینکه دیگران علاقه مند نیست و یا بدون دادن دیگران فرصتی برای پاسخ داشته باشند.

منبع: پندار نیک کلینیک